Kasualitatez ezagutu zintudan,
ta orain beldurren menpean nabil,
nerabe baten antzera, pentsamenduz betea,
erabaki okerrak harturik,
burutik zer pasatzen den ez jakin.

Esan beharra daukat,
ustekabean harrapatu zenidala,
zure pozoiez beteriko ezpainak probatzean,
ozta-ozta zalantzei lekua utzita,
sentitzen dudana ez argitzearena.

Hainbeste akats eginak,
zein nire hitzak haizeak eraman ditu,
zurekin egoteko aukera galdua,
damutzeko berandu ez izatea,
konfiantza berreskuratzen saitatzea.

Nire albotik ez urruntzeak,
zure beharra sentitzearena,
ezagutu zintudan momentuagatik,
galderei ezin erantzun,
baina nere ametsen jabe izanda zu.